Íslenskir lífeyrissjóðir starfa samkvæmt lögum nr. 129/1997 um skyldutryggingu lífeyrisréttinda og starfsemi lífeyrissjóða, en lögin tóku gildi hinn 1. júlí 1998. Grunnlöggjöf flestra aðila á fjármálamarkaði samanstendur af regluverki sem byggir á Evróputilskipunum sem teknar eru upp í EES samninginn. Þetta á þó ekki við um íslenska lífeyriskerfið þar sem regluverk lífeyrissjóðanna byggir að mestu á séríslensku regluverki.
Lög nr. 129/1997 eru í tólf köflum og gilda um alla lífeyrissjóði og vörsluaðila lífeyrissparnaðar eins og nánar er kveðið á um í lögunum.
Seðlabanki Íslands hefur framsýnt og áhættumiðað eftirlit með starfsemi lífeyrissjóða, greinir helstu áhættuþætti í rekstri þeirra ásamt því að fylgjast með þróun á markaði. Þá fylgist Seðlabankinn með því að lífeyrissjóðir starfi í samræmi við lög sem um starfsemi þeirra gilda og að gripið sé til viðeigandi ráðstafana þegar tilefni er til. Bankinn leggur áherslu á góða stjórnarhætti innan lífeyrissjóða, áhættustýringu og innra eftirlit.