Meginmál

Sérstök fyrirgreiðsla Seðlabanka Íslands

ATH: Þessi grein er frá 15. desember 1997 og er því orðin meira en 5 ára gömul.

Uppboð á endurhverfum verðbréfakaupum

Lausafjárstaða banka og sparisjóða hefur verið mjög erfið undanfarna dagasem m. a. má rekja til árstíðabundinna þátta. Við slíkar aðstæður hafaviðskiptabankar getað útvegað sér lausafé með endurhverfum verðbréfaviðskiptumvið Seðlabanka Íslands, þ.e. með endurhverfri sölu ríkisvíxla og innstæðubréfaSeðlabankans. Í lok síðustu viku var svo komið að flestir viðskiptabankannahöfðu selt eða gert endurhverfa samninga um alla ríkisvíxla sína og aðgangur aðlausafé í Seðlabankanum því nánast úr sögunni. Vegna þessa hækkuðu vextir ápeninga- og millibankamarkaði án þess að efnahagslegar forsendur væru til þess.

Til þess að draga úr hækkun vaxta á peningamarkaði ákvað bankastjórnSeðlabankans að bregðast við þessari tímabundnu stöðu með því að efna tiluppboðs á endurhverfum verðbréfakaupum til eins mánaðar mánudaginn 15. desember1997. Um fastverðsuppboð var að ræða, þ.e. ávöxtunarkrafan var ákveðin fyrirfram7,2%, en tilboð viðskiptabankanna réðu því hve mikið seldist. Andlag þessaraverðbréfaviðskipta var víkkað frá því sem gilt hefur - auk ríkisvíxla oginnstæðubréfa Seðlabankans var bankinn reiðubúinn að kaupa ríkisbréf,markaðsskráð spariskírteini, húsbréf og húsnæðisbréf.

Niðurstaða uppboðsins var sú að Seðlabankinn keypti röska 5 milljarða krónaaf ríkistryggðum verðbréfum með endurkaupaskilmálum. Samningarnir gilda sem fyrrsegir í einn mánuð.

Nánari upplýsingar veita bankastjórar Seðlabankans og Yngvi ÖrnKristinsson, framkvæmdastjóri peningamálasviðs bankans í síma 569-9600.

Nr. 35/1997

15. desember 1997