Af gjaldeyrisútboðum
Í Morgunkorni Íslandsbanka 6. febrúar sl. mátti lesa eftirfarandi: „Líkt og við fjölluðum um fyrr í vikunni, eru vísbendingar um að verulegur hluti þess fjár sem kemur inn í gegn um 50/50 leiðina séu krónueignir Íslendinga sem hugsanlega myndu skila sér að stórum hluta inn í hagkerfið óháð útboðum Seðlabankans.“ Einhverjir fjölmiðlar hafa síðan vísað til ofanritaðs. Af þessu tilefni var framkvæmd greining á þátttakendum í útboðinu samkvæmt fjárfestingarleið sem fram fór 5. febrúar sl. Greiningin leiðir í ljós að innlendir fjárfestar áttu 17% af fjárhæðum í útboðinu. Við greininguna voru erlend félög í eigu innlendra aðila talin sem innlendir fjárfestar. Útilokað er að leggja mat á að hvaða marki fyrrgreindir fjármunir hefðu skilað sér til landsins án tilvistar útboðanna. Eins og tölurnar bera með sér er greiningardeild Íslandsbanka nokkuð fjarri veruleikanum í ágiskunum sínum.
Seðlabankinn leggur ekki í vana sinn að leiðrétta vangaveltur greiningardeilda bankanna en þar sem ofangreind ábending er sett fram telur Seðlabankinn jafnframt rétt að benda á misvísandi frásögn í Morgunkorninu frá 4. febrúar sl. þar sem greint er frá að „í fyrra seldu fjárfestar 191 m. evra fyrir ríflega 45 ma.kr. samkvæmt 50/50 leiðinni“. Þarna nefnir greiningardeildin eingöngu þá fjárhæð sem fer í gegn um útboðin. Fjárfestingarleiðin byggir hins vegar á að auk þeirra fjármuna sem fara í gegn um útboðin selji fjárfestir jafn háa fjárhæð gjaldeyris hjá innlendri fjármálastofnun. Samanlagðar fjárfestingar á grundvelli fjárfestingarleiðarinnar á nýliðnu ári námu því 381,4 milljónum evra sem samsvarar liðlega 76 ma.kr.
Fjárfestingarnar námu því 4,7% af vergri landsframleiðslu ársins 2011. Ljóst er því að útboðin hafa þegar haft töluverð áhrif.